Total sailed : 14,125 nm
Sailed 2021 : 3,937 nm
Sailed 2022: 2,626 nm
Sailed 2023: 4,193 nm
Season 23/24: 1,250 nm
September 2020
Film Star with a Bottle of Champagne in hand
She looked like a film star as she walked down the floating pontoon to the boat. Bottle of champagne in hand, dark glasses and blond hair, my mum at almost four score and ten (That is almost ninety and our most senior visitor to date) looked the part as she skipped aboard the Ocean Deva, named partly after her - that is the "eva" bit of Deva. Working her way down the steep steps from the cockpit to our deck saloon living area with ease and with the Champagne to "christen" our vessel. We did manage to wrestle the bottle out of her hands and pour the contents into glasses, rather than have the bottle smashed against the bow. After all, we are into re-cycling and not wasting precious resources.
This was her first visit to the yacht and it was really great for my mum to see where we live and why we enjoy it so much. Kathy and Jonathan were staying onboard this weekend, so it made for a great moment on the boat together and followed with a lovely lunch .
We plan to have the next visit on the boat with my mum next summer, probably in Croatia where we can get some more family members together.
September 2020
Stuart - van Amsterdam naar Cowes (10 dagen)
Omdat Peter en ik nog aan het begin van onze zeilcarrière staan, leek het ons verstandig om voor ons volgende avontuur een paar extra ogen en handen mee te nemen. We hadden gehoord dat er een aantal websites zijn die booteigenaren en zeilers bij elkaar brengen. Na wat vergelijkingen zijn we uiteindelijk met findacrew.net in zee gegaan en vulden de lange lijst met onze wensen en niet-wensen in. Voilà ... daar was Stuart met een matchpercentage van 92%. Nadat we met elkaar gesproken hadden, waren we het er allemaal over eens dat hij de juiste man was voor de juiste boot was en geen problemen had met “tijd”.
Stuart had net zijn geliefde Beneteau 38 verkocht, en tot de aflevering van zijn gloednieuwe Hanse 458 zat hij zonder boot. Dus voor Stuart een geweldige manier om alvast aan een grotere boot te wennen.
Stuart nam de trein van Londen naar Amsterdam waar Peter op hem wachtte, waarna ze samen de IJ-pont namen naar Sixhaven, alwaar Ocean Deva klaar stond om hem te verwelkomen.
Je weet natuurlijk nooit hoe deze dingen zullen aflopen, maar het klikte meteen. Stuart’s vele jaren zeilen waren erg waardevol. Hij was ook een geweldige steun en toeverlaat voor mij tijdens de avondwachten en toen ik een paar "spannende" momenten had, bleef hij rustig en vol begrip.
Wat we niet wisten, is dat hij een uitstekende kok is, een geweldige croissant-jager en een super-fan van onze Ocean Deva.
Stuart BEDANKT! We hebben allebei genoten van je teamspirit, harde werken en kameraadschap. We hebben veel van je geleerd, hebben Monica’s culinaire bijdrage gewaardeerd en hopen je snel weer te mogen verwelkomen!
Een Zweeds rijtje in Cherbourg en hoe zit met met zwarte schapen?
We hebben het behoorlijk druk gehad in Cherbourg met bezoeken van nieuwe vrienden die we onlangs in andere havens hebben leren kennen. De Amerikaanse Hokule'a-catamaran (we ontmoetten ze tijdens het wachten bij de sluizen van IJmuiden en dan weer in Dieppe) arriveerde een paar minuten later in Cherbourg dan wij. Caroline en Alan kwamen even buurten om enkele tips van Stuart te krijgen om hen te helpen bij het volgende deel van hun reis.
We meerden af vlak voor de Zweedse “Salsa” die we zo’n twee weken eerder in Middelburg, Zeeland ontmoetten. We genoten van een avondje borrelen met Charlie en Lasse in de warme avondzon. We verwachten ze weer te zien in Lagos, Portugal, waar we allebei van plan zijn om te overwinteren.
Voor ons lag Florence uit Marseille aangemeerd met haar Zweedse zeilboot - een Farr 55 - "The Black Sheep" (het zwarte schaap). Waarom, vroegen we haar? Ze zei dat ze altijd het gevoel hadden dat zij en haar man het zwarte schaap waren van hun respectievelijke families. Ik denk dat we soms allemaal wel dit gevoel hebben, omdat we nu eenmaal niet een normaal leven leiden – maar er is niets mis met een zwart schaap!
Aangezien onze boot, zij het van een andere jachtbouwer, een soort van kleinere versie is van haar boot was ze erg geïnteresseerd om aan boord te komen. Daar manlief op zakenreis was, kwam ze niet alleen een kijkje nemen, maar bleef ze gelijk maar voor diner. Uiteindelijk speelde Stuart voor Chef die avond en wat beter dan neer te ploffen en aan te vallen na een lange werkdag.
Mooi he, zo'n rijtje Zweedse boten bij avondlicht!
Duitse Medemblikkers op de boot
Het is altijd geweldig om kennis en informatie tussen booteigenaren te delen - waar ga je heen, waar ben je geweest, hoe was het. Er valt zoveel van elkaar te leren en Grit en Thomas deelden zo veel mogelijk informatie over Dieppe, onze waarschijnlijke volgende haven en de haven waar zij net vandaan kwamen.
Ze beschreven de stad op zo’n een aantrekkelijke manier en gaven ons een lijstje met allerlei tips. Oftewel, Dieppe wordt de volgende stop. Als goede gasten namen ze iets mee: een fles wijn en echte Hollandse jenever. Samen met een paar biertjes werden de zeilverhalen steeds mooier en hun Contest-ervaringen steeds amusanter. Zij zijn namelijk in het bezit van een mooie Contest “The Black Pearl” en lagen in Medemblik altijd een paar boten verderop van ons.
Het was een heerlijke gezellige avond en we zijn nieuwsgierig wanneer en waar onze paden weer kruizen; want dat zal zeker gebeuren!
Natuurlijk vertelden ze ons niet dat we richting Dieppe nog wat horden moesten nemen: de vele schepen, sterke getijden en harde wind tijdens de nacht.
Toen wij eenmaal waren aangekomen in Dieppe, gaven zij toe dat ook zij hieraan moesten geloven…
Met de felle lichten van Scheveningen op de achtergrond en veel flessen op tafel lijkt het wel een feestje!
Dit is precies wat we nodig hebben voor een reis van 200 zeemijl en 30 uur doorzeilen.
Onze meest donzige en harige bezoeker tot nu toe ...
Doordat de zeesluizen van IJmuiden tijdelijk buiten gebruik waren door een steen tussen de sluisdeuren, werd de rij met kleinere vaartuigen steeds langer. Al met al moesten we zo’n vier uur wachten. Dus er zat niets anders op dan aan te leggen tegen een gloednieuwe 13 meter (42-foot) lange Lagoon Catamaran. Aan onze andere kant legde een jong Noors stel aan. Binnen enkele seconden sprong hun kat Floki - een ware Viking - op onze boot. Te nieuwsgierig voor zijn eigen bestwil, kwam de eigenaar snel aan boord om ervoor zorgen dat Floki veilig terugkeerde naar zijn Vikingschip.
Persoonlijk vind ik dat Floki de kat er knapper uitziet dan Floki uit de serie The Vikings… Wat vinden jullie?
Leeftijd is slechts een nummer; onze oudste gasten tot nu toe…
Zojuist een berichtje van de Miele app dat de was droog is. Al lopend over de jetty richting de droger zie ik een wat ouder stel komen aanlopen. Ik denk bij mezelf: “Zal ze wat extra ruimte geven, zodat ze niet in het water vallen”.
Opeens hoor ik mijn naam. Ik kijk het oudere stel aan en realiseer me dat ik deze mensen ken… Suze & Jan, mijn tante en oom.
Ze waren stiekem de poort van de jachthaven doorgeglipt en hadden gehoopt de havenmeester te vragen waar we lagen. Helaaswas deze niet te vinden en dus gingen ze op eigen houtje op pad. Niet makkelijk als je de keus hebt uit 200+ boten.
Hun timing was perfect, want Peter was net koffie aan het zetten. Dus eenmaal aan boord een mooie rondleiding, een lekkere bak koffie met een mousselientje en weer terug met de pont naar de andere kant.
Wat een heerlijk verrassing!
Nog met net aangekomen in de Sixhaven van Amsterdam tegenover het Centraal Station, kwam Maureen gelijk na het werk met de metro en de pont naar het IJplein. Wat wiebelig wandelend op de stijger en een grote stap voorwaarts om de boot op te komen, was ze dan eindelijk aan boord.
Maureen heeft, net als ik, jarenlang in de Algarve gewoond, waar we regelmatig samen naar de film gingen. Toen we in Muscat, Oman woonden kwam ze ook "effe" langs. Sinds 2006 is ze weer terug in Nederland. Zojuist weer aan een nieuw baan begonnen en het was goed om te zien en horen hoe blij ze daarmee is.
De Sixhaven is naast het oude Shell gebouw, waar je tegenwoordig lekker op het dak kunt schommelen. Een paar jaar geleden waren Maureen en ik hier, maar hebben de schommels links laten liggen en besloten voor een wat minder uitdagende fotoshoot.
Sinds onze vriendin Thamar 5 jaar geleden in Abu Dhabi op bezoek kwam, heeft ze een aantal belangrijke levensveranderingen doorgemaakt. Verandering van een managementfunctie in de olie- en gasindustrie naar een hardwerkende yogadocente en tegelijkertijd haar weg vinden naar spirituele verlichting.
Toen Thamar naar Abu Dhabi kwam, bracht ze ons een prachtig schilderij van turkooizen en blauwe schildpadden (zelfgeschilderd) dat een belangrijk middelpunt werd in de huizen en appartementen waar we hebben gewoond. We zijn vaak de laatsten die beseffen welke invloed we hebben op anderen en Thamar was verrast en verheugd te horen dat haar schilderij onze kleurkeuze in onze verschillende huizen heeft beïnvloed. Dit omvatte o.a. de aankoop van een turkoois en blauw tapijt alsook een deel van de tweede verdieping van onze casita in Ronda in blauwe tinten te schilderen om de kleuren van haar schilderij te evenaren en te accentueren.
Haar yoga heeft haar in Zandvoort doen belanden, een kort ritje naar de jachthaven van IJmuiden. Gewapend met een gekoelde fles bubbels, was ze van harte welkom.
Op FB had ik gezien dat Thamar op het strand haar yogalessen gaf, en ik dacht dat het voor ons een uitgelezen moment zou zijn voor een yogales op de boot. Zonder vlakke ondergrond en een zacht schommelend dek door toedoen van het aangename Nederlandse weer was de les extra inspannend. Uiteindelijk kwam de zon tevoorschijn en een glimlach op de beide gezichten van de hardwerkende dames.
Toen de sessie klaar was, konden we ontspannen met een glaasje bubbels en bijpraten over verstreken tijden en plannen voor de toekomst. Zoals jullie zien, vinden we het zalig om familie en vrienden op de boot te begroeten. Jullie zijn altijd welkom aan boord!
Onze op een na jongste bezoekers
Een van de redenen om naar Zeeland te zeilen, was om enkele naaste familieleden van Ingrid te zien . Rosaly, het nichtje van Ingrid, woont in Goes en aangezien Middelburg op nog geen half uurtje rijden ligt een ideaal moment om elkaar weer te zien en bij te praten.
Met bijna 24 jaar is ze de op een na jongste bezoeker die we tot nu toe op de boot hebben mogen begroeten, daarbij is ze jongste assistent van een neurochirurg van Zeeland- niet alleen een mooi gezicht!
Haar partner, Marvin, was een waar IT wonder, want hij hielp ons om onze “real-time” bootlocatie op onze website te plaatsen. Dit was iets wat wij oudjes niet echt goed konden oplossen. Zelfs niet naar uren en uren proberen… Slechts een uurtje IT support van Marvin en de klus was geklaard.
Het was heerlijk om ze een paar uur als onze gasten te hebben. Helaas had hun nieuwe familieaanwinst hun volle aandacht nodig. Het babykonijntje Odin moest gevoed worden, dus moesten ze ons verlaten om aan hun “ouderlijke” verplichtingen te voldoen.
Augustus 2020
Onze jongste bezoekster to nu toe!
Chloe, slechts 3 jaar en 5 maanden oud, is de jongste bezoeker die we tot nu toe aan boord hebben mogen begroeten. Ze was aardig gecharmeerd van de kapitein en toonde toekomstig zeiltalent. Haar moeder Elham en ik hebben vele jaren samen gewerkt in het Midden-Oosten. Uiteraard was zij een van onze bruiloftsgasten, en op onze trouwdag (12-12-12) vroeg ze of het okay was als een vriend van haar kon “crashen” op ons huwelijksfeest die avond. Natuurlijk waren wij beiden zeer nieuwsgierig en zeiden dat de mysterie man van harte welkom was. De moraal van dit verhaal is dat ze nu getrouwd zijn en een mooie dochter hebben, genaamd Chloe.
Elham en Peter hadden een lange reis af te leggen naar Stellendam. Ze kwamen uit het diepe zuiden van Nederland, net even buiten Maastricht. Maar Stellendam was dichterbij dan alle andere plekken waar we woonden; oftewel een geweldige kans om elkaar na ruim 4 jaar weer te zien!
Een slechte zomerse dag in Nederland is geen pretje, laat staan als je DE slechtste zomerse dag van het jaar hebt uitgekozen om ons te bezoeken. Horizontale regen, 12 graden en een gezellig briesje zorgde voor een “op het open water” belevenis. Hoe bedoel je we lagen gewoon vast in onze box!!
Maar echte zeilers weten dat "slecht weer" niet bestaat, en dat alles valt of staat met hoe je erop gekleed bent… In het zuiden des lands scheen het zonnetje en de familie was dus niet voorbereid op dit extreem Zeeuwse weer. Een warme soep, een lekker bakkie koffie en gezelligheid waren de perfecte ingrediënten voor een heerlijk middag en het redden van onze vriendschap.
Wat hebben een Dyson-stofzuiger, een fles rosé en avondeten met elkaar gemeen?
Nou, van het een komt het ander. Je leent je Dyson uit aan de buren, krijgt een uitnodiging voor te borrelen, waarna het gezelschap terugschuift naar jouw boot om te dineren. Dat is nu het mooie van op een boot zijn; elke keer als je verkast krijg je weer nieuwe buren. Het allerleukste is dat je nieuwe buren van over de hele wereld komen en dat geeft een leuke en gezellige draai aan onze huidige levensstijl
Onze meest recente buren en bezoekers zijn Jill en Jørn uit Noorwegen van de zeilboot Ticora III (www.syricora.com). Hoewel ze een jaar op ons voorlopen, was het verbazingwekkend dat zij min of meer hetzelfde voorbereidingsproces hebben doorlopen. Zij hebben drie jaar voor hun avontuur uitgetrokken, wij hebben geen agenda…
Zoals altijd hebben we weer wat slimme tips erbij gekregen. Inhalen kunnen we ze niet, maar wel kunnen we hun avonturen volgen.
Dennis , bijna net zo charmant als Desiree en van hetzelfde bedrijf toen ik hier in Nederland werkte, kwam zaterdagochtend vroeg op bezoek.
Er was net genoeg tijd om ons aan te kleden, de koffie aan zetten en snel naar Deen om wat lekkers bij de koffie te halen.
We slaagden erin om voor de helft van de koffie in de zon te zitten, totdat een (ongebruikelijke) horizontale regenbui ons dwong naar binnen te gaan en zo konden we vanuit onze comfortabele zithoek naar de wereld en de regen te kijken.
The Wicked Witch of Hypolytushoef - het is moeilijk voor te stellen dat iemand die zo charmant is als onze supermodel-vriendin, actrice, zangeres, danseres en verkoopmanager, Desiree , er veel plezier in heeft onschuldige kleine kinderen bang te maken wanneer zij de rol van de boze heks van Hypolytushoef op zich neemt.
Gelukkig zijn wij geen kleine kinderen meer, zijn niet zo snel bang te krijgen en daarom was het geweldig om zo'n beroemd persoon op ons bescheiden zeilbootje te mogen verwelkomen. Mooie verhalen kwamen weer boven tafel alsook plannen voor de toekomst. Desiree, je hut wacht - weet dat onze boot altijd een veilig toevluchtsoord is voor iemand die in Nederland onder zeeniveau woont en werkt.
Kathy - Peter's zus genoot van een welverdiende rust met haar favoriete boek en een glas Rose. Tijdens het warmste weekend van het jaar kon ook zij het water van het IJsselmeer niet weerstaan...
Jonathan - onze zwager - had sinds september vorig jaar gewacht om zich bij ons aan te sluiten. Uitgerust met nieuwe zeilkleding voor slecht weer, moest hij de Nieuwstraat in om een zwembroek te kopen. Tja, wie had hier nu op gerekend! (Foto's op verzoek beschikbaar)
Onze vriend Triny, uit Medemblik en Deep Drill kwam ons bezoeken op een van die zeldzame warme zwoele Hollandse avonden. We genoten van koele drankjes op het dek, waar we bijna een avondbriesje konden oppikken en spraken over vervlogen tijden, komende tijden en toekomstige dromen.
Terwijl zon langzaam onderging, hadden we bijna het gevoel alsof we in het Caribisch gebied zaten - niet slecht voor 53 graden Noord.
Juli 2020
Jolanda - de zus van Ingrid - vergezelde ons op 23 juli op onze eerste reis naar Mandal in Noorwegen. Op deze reis vierde ze niet alleen haar 60ste verjaardag maar ook haar Koninklijke Onderscheiding.
Johan - gepensioneerd marinier - ondersteunde ons op onze eerste reis naar Noorwegen. We hopen dat hij een ontspannen reis met ons heeft gehad.
Joanna , onze dochter, had een pitstop van drie dagen op weg naar Berlijn. Daar ze bijna een jaar in Australie was, hadden we haar al ruim een jaar niet meer gezien.
Na 8 jaar bracht ze onze wijn mee welke we in 2012 als huwelijksgeschenk hadden gekregen. Onnodig te zeggen dat we "wijnen, wijnen, wijnen" hebben gedaan...
Marsha & Timo - onze eerste bezoekers dit jaar. Peter zei: "Marsha is hier!" Ik keek uit het raam en zag niets, dus ik zei: "Wat bedoel je met Marsha is hier! Ik kan haar nergens zien." Alleen om te beseffen dat zij en haar vriend een fantastische evenwichtsoefening deden op hun SUP's aan de boeg van de boot. Wat een geweldige manier om je vrienden te bezoeken!
